خوب. درسته. هیچکس به آدم کمک نمیکنه، حداقل تا وقتی که خودش به خودش کمک نکنه. که اینطور. منهم برمیگردم سر درسهای استاد. استادی که همیشه بهترین راهنمام بوده. مرور درسهاش دوباره کوکم می کنه. نه این که از سر ناچاری برم سراغش… نه. با انتخاب و با عزم میرم. حرکت و توکل+عشق… این راهیه که در پیش میگیرم…

---

بارخدایا!

به من توفیق تلاش، در شکست؛ صبر، در ناامیدی؛ رفتن، بی همراه؛ جهاد، بی سلاح؛ کار، بی پاداش؛ فداکاری در سکوت؛ دین، بی دنیا؛ مذهب، بی عوام؛ عظمت، بی نام؛ خدمت، بی نان؛ ایمان، بی ریا؛ خوبی، بی نمود؛ گستاخی، بی خامی؛ مناعت، بی غرور؛ عشق، بی هوس؛ تنهایی، در انبوه جمعیت؛ و دوست داشتن، بی آنکه دوست بداند؛ عطاکن…